Cięcie drzew po zakończeniu formowania
Drzewa prowadzone w formie prawie naturalnej wymagają silniejszego cięcia kiedy osiągną wiek 7—10 lat. Od tej pory korony trzeba intensywnie prześwietlać, a także regulować ich wysokość i średnicę.
Formując koronę prawie naturalną uzyskujemy przewodnik z osadzonymi na nim konarami w liczbie od 10 do 15. Ta duża liczba konarów jest konieczna na młodym drzewie dla jego obfitego owocowania. Nie przeszkadzają one sobie dokąd drzewo jest młode, a rozmiary korony niewielkie. W miarę rozrastania się drzewa korona zagęszcza się coraz bardziej i stopniowo trzeba konary rozrzedzać. Rozrzedzanie konarów rozpoczynamy w 7—10 lat po posadzeniu drzew. Corocznie wycinamy po 2—3 konary najpierw z dolnych okółków, później z górnych. Na stałe należy pozostawić nie więcej niż 6—8 konarów zgrupowanych w dwóch lub trzech piętrach.
Przerzedzać trzeba także gałęzie i drobne pędy. Po cięciu gałęzie najniższe powinny się znajdować pół metra od ziemi. Corocznie część z nich obniża się aż do ziemi pod masą owoców i w tej pozycji pozostaje. Trzeba je usuwać. Usuwamy także gałęzie i pędy ze środka korony, a więc te, które krzyżują się, nakładają jedna na drugą, rosną do wewnątrz.
Najwcześniej w 7 lat po posadzeniu, a najpóźniej w 10 lat należy przyciąć przewodniki drzew. W gęsto sadzonych sadach intensywnych drzewa nie powinny mieć więcej niż trzy metry wysokości pod koniec okresu wegetacyjnego. Roczny przyrost drzew na wysokość wynosi od 0,5 do 0,8 m. W czasie cięcia wiosennego trzeba je więc przycinać do granicy 2,0-2,5 m. Dobrą miarą dla przycięcia przewodników jest zasięg wyciągniętej ręki dorosłego pracownika stojącego obok drzewa. Jest to około 2,20 metra. Po przycięciu przewodników na tej wysokości pozostają powyżej niego jeszcze drobne gałązki, toteż całkowita wysokość drzew po cięciu wynosi 2,50 m.
Drzewa wyższe niż o podanych wyżej wymiarach mogą narazić sadownika na poważne kłopoty. Drzew zbyt wysokich nie udaje się skutecznie opryskiwać. Na. górnych gałęziach jabłoni pojawia się mączniak i przedziorki, na dolnych trudno jest opanować parcha jabłoniowego. Dolne, nadmiernie zacienione gałęzie owocują słabo wydając owoce niewyrośnięte i zielone. Zbyt wysokie drzewa grusz stwarzają mniej kłopotów niż jabłonie, lecz i tutaj utrudniona jest pielęgnacja i zbiór owoców.
Za pomocą cięcia korygujemy także kształt koron i ich średnicę. W sadzie gęsto sadzonym konary mają tendencję do silniejszego wzrostu w górnych partiach niż w dolnych Początkowo stożkowy kształt koron zmienia się na odwrotnie stożkowy, a ten źle wpływa na nasłonecznienie dolnych gałęzi. W 10-15 lat po założeniu sadu trzeba skracać u niektórych, silniej rosnących drzew wierzchołki konarów, aby przywrócić drzewom pożądany kształt i utrzymać korony w ściśle określonych rozmiarach. O rozmiarach koron decyduje rozstawa drzew. Przy rozstawie 6X4 m, średnica końcowa koron nie może przekroczyć 4 m. Konary wychodzące poza tę średnicę, czy to w kierunku międzyrzędzia, czy w linii rzędu, trzeba skracać.