Prowadzenie jabłoni i grusz w formie wrzecionowej
Formę wrzecionową można porównać do choinki. Drzewo ma pionowy przewodnik przywiązany do palika lub do poziomych drutów. Na przewodniku rozmieszczane są wokół drobne konary w pozycji poziomej. Dolne konary są dłuższe, górne krótsze. Drzewo ma kształt stożkowy. Liczba konarów i ich układ na przewodniku jest dowolny. Wysokość drzewa nigdy nie przekracza 2,5 m.
Formę wrzecionową opracowano dla karłowych jabłoni i grusz, które muszą mieć przywiązany przewodnik do podpory, bo inaczej drzewo słabej konstrukcji nie wyrośnie do wymaganej wysokości. Formę wrzecionową można polecić dla karłowych jabłoni szczepionych na podkładkach M 26, P 2, P 22, M 9, na wstawkach skarlających B 9, P 2 i P 22 oraz dla grusz szczepionych na pigwie C.
Najtańszymi podporami są cienkie paliki długości do 2 m, wbijane przy każdym drzewku tylko na okres formowania koron. Można do nich przywiązać przewodnik i wyprowadzić go na żądaną wysokość. Nie wytrzymują one długo w sadzie. Można je polecić dla jabłoni szczepionych na wstawkach skarlających, a szczególnie dla tych odmian, które mają mocne i sztywne gałęzie jak Starking, Lobo, Mclntosh, Spartan.
Trwałe paliki z twardego i impregnowanego drewna mogą przetrwać w sadzie około 20 lat. Można je zrobić ze szczap dębowych, grabowych i akacjowych. Średnica palików powinna wynosić 6—10 cm, długość 2—2,5 m. Mniej trwałe, ale łatwe do nabycia są paliki sosnowe. Jeśli są impregnowane wytrzymują one w sadzie przynajmniej 10 lat. W celu impregnacji okorowane i suche paliki wstawiamy do beczki wypełnionej preparatem Xylamit i moczymy przez