Cięcie drzew i krzewów owocowych jest nierozerwalnie związane z racjonalną pielęgnacją roślin sadowniczych. Ma ono kilka celów. Drzewa i krzewy po posadzeniu przycina się, aby ułatwić ich przyjęcie się. W czasie przesadzania roślin ze szkółki do sadu 4/5 systemu korzeniowego zostaje odcięte. Przycięcie pędów przywraca równowagę między systemem korzeniowym a częścią nadziemną; ogranicza nadmierną transpirację, ułatwia przyjęcie się roślin i ich wzrost.
W pierwszych latach po posadzeniu roślin wykonuje się cięcie formujące, które ma na celu nadanie roślinom odpowiedniego kształtu. Dawniej formowano korony drzew owocowych wyłącznie za pomocą cięcia. Kiedy okazało się, że cięcie opóźnia owocowanie zaczęto formować korony za pomocą przyginania pędów. Obecnie w sadach intensywnych podstawowym zabiegiem formującym jest przyginanie pędów. Cięcie jest więc zabiegiem uzupełniającym przyginanie. Niektóre formy drzew, jak na przykład szpalerową lub wrzecionową, można uzyskać wyłącznie dzięki 'przyginaniu pędów i słabemu cięciu. W sadach towarowych, gdzie wczesne wchodzenie drzew w okres owocowania jest bardzo ważne, nie wyprowadza się takich form, które wymagają intensywnego cięcia. Cięcie formujące znajduje obecnie większe zastosowanie w ogródkach przydomowych i na działkach, przy sztucznym formowaniu koron.
Po wejściu drzew i krzewów w okres owocowania coroczne cięcie staje się koniecznością. Celem cięcia w tym czasie jest regulowanie wzrostu i owocowania. Za pomocą cięcia utrzymujemy korony drzew i krzewów w odpowiednich rozmiarach i zagęszczeniu. W sadach złożonych z drzew silnie rosnących konieczne jest cięcie ograniczające wysokość i rozpiętość koron. Drzew zbyt wysokich nie można skutecznie opryskać, bo ciecz z opryskiwacza nie dociera do wierzchołka. Również zbiór owoców z wysokich drzew jest uciążliwy i mało wydajny. Rozpiętość koron musi być utrzymywana w takich granicach, aby między rzędami drzew mogły swobodnie przejeżdżać ciągniki i towarzyszące im maszyny.
Cięcie przerzedzające i odmładzające korony ma na celu uzyskanie owoców dorodnych, w pełni wyrośniętych i wybarwionych. Przeciwdziała więc w miarę starzenia się drzew i krzewów tendencji do wydawania nadmiernej ilości owoców, niestety bardzo drobnych. Dzięki zmniejszeniu liczby kwiatów i zawiązków owocowych pozwalamy na dorośnięcie pozostałych owoców do wielkości charakterystycznej dla danej odmiany. Cięcie sprzyja również regularnemu owocowaniu, ponieważ nie dopuszcza do przemiennego owocowania.