Niedostatek siły roboczej sprawia, że coraz mniejsze znaczenie ma technika cięcia. Cięcie nożem, które nie miażdży pędów i daje gładkie rany wykonuje się już tylko sporadycznie przy formowaniu młodych drzew. Jeśli skracamy nożem lub sekatorem pędy roczne nad określonym pąkiem (oczkiem), na którym nam szczególnie zależy, to nie należy ciąć za blisko (bo oczko zaschnie), ani zbyt daleko (bo pęd powstały z oczka będzie rósł krzywo). Prawidłowe skracanie pędu nad oczkiem pokazuje rysunek.
Sposób cięcia pędu jednorocznego a – za daleko od pączka; b — nieprawidłowe nachylenie płaszczyzny cięcia; c -za blisko pączka; d — cięcie prawidłowe.
Przy cięciu nożem przytrzymujemy pęd zawsze poniżej miejsca cięcia, w takiej odległości aby się nie skaleczyć. W prawej ręce trzymamy nóż, który przykładamy nasadą ostrza do pędu i przesuwamy równolegle do siebie od lewej strony do prawej. Przytrzymywanie pędu powyżej miejsca cięcia lub prowadzenie noża prostopadle do siebie grozi skaleczeniem.
Przy cięciu sekatorem ręcznym grubsze gałązki trzeba naginać wolną ręką w kierunku stalnicy, aby zmniejszyć siłę potrzebną do odcięcia.
Posługując się piłką nie należy ciąć gałęzi zbyt blisko pnia, gdyż powstaje wtedy duża rana, która trudno się goi. Gdy zaś tniemy za daleko, pozostaje sęk, który zasycha i butwieje. Najlepiej ciąć nieco skośnie w tym miejscu, gdzie kończy się przynasadowe zgrubienie gałęzi zwane obrączką. Usuwając gruby konar należy go podtrzymywać ręką podczas cięcia, lub też podciąć najpierw lekko od dołu, aby się nie oderwał od pnia wraz z paskiem kory.